Waarschijnlijk hebben jullie al wel vernomen dat er de komende tijd wat gaat veranderen in de coronamaatregelen. Zo gaan de basisscholen voorzichtig weer open en volgen daarna de middelbare scholen. Waar in de basisschoolleeftijd ook wat versoepeling gaat plaats vinden in de 1,5 meter afstand houden, is dat voor iedereen boven de 12 jaar nog niet van toepassing. Dat betekent dat ook de uitvoering van de contactberoepen, waaronder ik val tot en met 19 mei nog niet is toegestaan. Helaas zullen we het dus nog even moeten doen met een wekelijkse mail, een app, een belletje of een digitale afspraak. Ik ben aan het bekijken in hoeverre het mogelijk is om eventueel te werken met behoud van 1,5 meter afstand. Ik kijk daarbij ook naar de adviezen van mijn vakvereniging en het register van beoefenaren van de complementaire zorg, die daarover contacten hebben met het RIVM en de overheid. Ik hecht aan veiligheid voor jou en voor mezelf en iedereen om ons heen en heb dan ook alle begrip voor de maatregelen die er zijn en neem die graag ter harte. Toch had ik een beetje hoop op wat versoepeling, dus toen die niet kwam was ik wat teleurgesteld. De vlag kon nog niet uit.
Toch hang ik vandaag op Koningsdag de vlag wel buiten. In het zonnetje bewonder ik de driekleur en waar die voor staat. Ook bij de buren zie ik de vlag wapperen. Ik voel daardoor verbondenheid met de mensen om me heen. Koningsdag is een nationale feestdag. Koningin Juliana gaf iedereen een officiële vrije dag en de viering groeide uit tot een nationale feestdag, die in het teken staat van saamhorigheid. Vandaag zijn de meeste mensen vrij. Vrij om te vieren, te ontspannen, zich Nederlander te voelen. Vandaag sta ik wat bewuster stil bij die saamhorigheid. Op andere koningsdagen voelde ik die altijd wel met overal samenzijn of dat nu was door even de tv-uitzending te bekijken van onze koekhappende Koninklijke familie, met familie en vrienden in de tuin, op de vrijmarkt, in de stad, op het 538 koningsdagfeest of op een ander evenement. Dit jaar is het anders. Toch voel ik me misschien wel sterker verbonden dan andere jaren. Iedereen houdt zich immers aan de maatregelen en zorgt daarmee voor zijn medemens. Iedereen let op de 1,5 meter, wordt zich bewust van iedereen om zich heen en kijkt daarmee ook naar de ander om. Voor mij zit daar saamhorigheid in.
Samen horen. Bij elkaar horen. Ik hoor bij jou, wij horen bij elkaar. Maar wanneer hoor je nu bij elkaar? Is dat als je een liefdesrelatie hebt, familie van elkaar bent, vrienden bent, buren, stadsgenoten, landgenoten, Europees burger, wereldburger, mens of levend wezen? Gaat het over bij een groep horen? En wanneer maak ik nu deel uit van een groep en hoor ik bij hen. Voor mij is dat als ik me verbonden en samen met hen voel. Als ik dat voel. Ik ben benieuwd hoe dat voor jou is. Misschien heb je daar vandaag, terwijl je geniet van het zonnetje en je oranjetompouce tijd voor, om daar even naar te voelen. Om even stil te staan bij jouw gevoel van saamhorigheid. Ik voel me vandaag verbonden met alle Nederlanders die omkijken naar elkaar en op een andere manier Koningsdag vieren. En ik voel me verbonden met jou en daar steek ik graag de vlag voor uit. Jij ook?
Pas goed op jezelf en iedereen om je heen.
Groet Suzanne
27 april 2020