Weer een week voorbij, dus tijd voor een overdenking van mij. Ik hoop dat je hebt kunnen genieten van het mooie weer en van het paasweekeinde. Heb je Pasen gevierd of het waren dagen net als alle andere? Misschien heb je onbezorgd genoten of misschien was je je heel bewust van de pandemie, van het ‘opgesloten’ zitten en het iedereen en alles missen. Hoe was het voor jou? Heb je genoten of juist niet? Ik hoor veel mensen zeggen, dat je moet genieten en dankbaar moet zijn. Daarom wilde ik het vandaag eens hebben over dankbaarheid.
Dankbaarheid wat is dat nu precies en hoe interpreteer jij dat? Is het een soort gedwongen gegeven? Dat je moeder vroeger zei dat we hier in Nederland dankbaar moeten zijn, voor alles dat we hebben. In Afrika gaan ze immers dood van de honger. Ik denk dat je het met me eens bent dat ik geluk heb in Nederland geboren te zijn en niet in de sloppenwijken van een miljoenenstad. Dat ik beschik over een ruim huis met tuin, goede gezondheid en bijpassende gezondheidszorg en een overvloed aan levensmiddelen die ik me kan veroorloven. Daar ben ik dankbaar voor.
Tegelijk voel ik me meteen een beetje schuldig dat ik daar over beschik en miljoenen anderen mensen niet en voel ik me zelfs verplicht dankbaarheid te voelen. Mag ik mijn eigen ongemak, angst, boosheid en verdriet dan nog wel voelen? Want ieder huis heeft toch zijn kruis? En als je me in mijn gezicht slaat doet mijn gezicht toch echt pijn. Ben ik dan niet ondankbaar als ik mijn eigen stuk ook nog voel? Of kan het naast elkaar bestaan?
Wat voel jij als je ergens dankbaar voor bent? Zit het in het voelen dat je leeft? Het zien van een prachtige hemel vol sterren en het ervaren van nietig zijn in dit enorme heelal. Het bewonderen van die prachtige maan vorige week, het voelen van de zon op je huid, de wind in je gezicht, de kus of aanraking van een geliefde? Dus in dat tasten waar ik het eerder over had. Ben je dankbaar als je geniet? Of geniet je als je dankbaar bent en bewust voelt? Ik weet het niet precies.
Wat ik wel weet: Door dankbaarheid te ervaren voor het voorzien zijn in mijn levensbehoeften, voor materieel comfort, maar vooral voor liefdevolle relaties en andere betekenisvolle verbindingen met mensen, dieren en het leven om me heen, ervaar ik mezelf. Dan kom ik in contact met mezelf. Liefde, warmte, verbinding, compassie zijn allemaal woorden, maar ook dingen die ík kan voelen als het over dankbaarheid gaat. Dankbaarheid gaat daarom voor mij ook over goed voor mezelf zorgen, ook voelen wat er met mij is en gebeurt. In plaats van straffend te zijn naar mezelf, lief te zijn voor mezelf en dankbaar voor wat er is.
Als ik dankbaarheid voel dan ervaar ik ruimte, dan voel ik stevig, veerkrachtig, het geeft me plus, positiviteit. Het vergroot mijn draagkracht. Dus sta ik even bewust stil bij alles waarvoor ik dankbaar ben. Niet omdat het moet, niet omdat ik mij verplicht voel, maar om wat het me brengt. En daar ben ik dan weer dankbaar voor. J
Ik hoop je uit te nodigen eens te kijken hoe jij dankbaarheid ervaart. En ik dank je voor de verbinding die jij met mij bent aangegaan.
Groet Suzanne
14 april 2020